Ψυχοθεραπεία παιδιών & εφήβων

Η ψυχοθεραπεία παιδιών και εφήβων αποτελεί μια από τις θεραπευτικές μεθόδους που εφαρμόζονται στην καθημερινή κλινική πρακτική.

Πρώτος ο Freud, το 1909 θεράπευε τον πεντάχρονο Hans διαμέσου του πατέρα του. Στο ίδιο έργο, ο Freud διατύπωσε ότι η περιέργεια του παιδιού, όπως επίσης και τα προσωπικά του άγχη και αγωνίες, δεν πρέπει να υποτιμώνται ή να μην λαμβάνονται υπόψη, αλλά να αντιμετωπίζονται με άμεσο τρόπο από τους γονείς, σύμφωνα με την επιθυμία του παιδιού να βοηθηθεί και να κατανοήσει τον εαυτό του.

Σε αρκετές περιπτώσεις, τα προβλήματα που παρουσιάζονται στην ανάπτυξη του παιδιού είναι τέτοιου είδους- με επιπτώσεις στο ίδιο το παιδί και τον κοινωνικό του περίγυρο- που χρειάζεται να παρέμβουν  οι ειδικοί για την αντιμετώπιση τους, εφαρμόζοντας μετά από επιλογή, το κατάλληλο θεραπευτικό σχήμα (ατομική ή και ομαδική ψυχοθεραπεία).

Μια λεπτομερής ανάλυση των διάφορων ψυχοπαθολογικών εικόνων και διαγνωστικών κατηγοριών είναι δύσκολο και ίσως ανώφελο, να δοθεί στο πλαίσιο αυτής της σύντομης παρουσίασης. Οπωσδήποτε όμως η ψυχοθεραπεία ενδείκνυται για περιπτώσεις παιδιών με νευρώσεις, ψυχώσεις, Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές (αυτισμός, σύνδρομο Asperger), προβλήματα μάθησης, προβλήματα συμπεριφοράς (όπως παραβατική, προκλητική-εναντιωματική συμπεριφορά), ψυχοσωματικές παθήσεις (κολίτιδα, άσθμα, δυσκοιλιότητα, δερματικές παθήσεις, κεφαλαλγίες κ.τ.λ), ενούρηση, εγκόπριση, τίκ, ψυχογενείς διαταραχές διατροφής (βουλιμία, ανορεξία), συναισθηματικές διαταραχές, φοβίες, αγχώδεις διαταραχές, διαταραχές ύπνου, καθώς και δυσκολίες στην ομαλή ένταξη και κοινωνικοποίηση του παιδιού.

Είναι πολύ σημαντικό στα πλαίσια της ψυχοθεραπευτικής διαδικασίας, να μπορέσει το παιδί να ταυτοποιηθεί  με έναν ενήλικα που τον εμπιστεύεται, που τον αισθάνεται ειλικρινή και έντιμο στην επιθυμία του να τον βοηθήσει, ώστε να συνεργαστεί μαζί του, με σκοπό να αποκτήσει επίγνωση του εσωτερικού του κόσμου.